ആരോടും ഒന്നും ഉരിയാടാതെ വാമദേവന് നമ്പൂതിരി ഇല്ലത്തില് നിന്നും പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.ബ്രഹ്മദത്തനോ, വിഷ്ണുദത്തനോ ഇല്ലാത്ത പരിഭ്രമം ഇപ്പോള് അവരുടെ അച്ഛനായ ദേവദത്തനുണ്ട്.ഒരിക്കല് ബ്രഹ്മദത്തന്റെ ജാതകം നോക്കിയ ശേഷം വിശദീകരിച്ച് പറയാതെ ജീവിതം വെടിഞ്ഞവനാണ് ഭട്ടതിരി.ഇന്നിതാ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകനും..
പ്രതിസന്ധികളില് തകരുന്നവനല്ല വാമദേവന്..
എന്നിട്ടും ഒരക്ഷരം മിണ്ടാതെ അദ്ദേഹം പടിയിറങ്ങുന്നു!!
എന്താണ് കാരണം?
ആര്ക്കാണ് പിഴച്ചത്??
എന്റെ അയ്യപ്പാ, എല്ലാം കൈവിടുകയാണോ??
ആ വൃദ്ധന്റെ മനമുരുകി!!
കാരണം അറിയാനുള്ള ആഗ്രഹം എല്ലാവര്ക്കും ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും, ആരും അനങ്ങുന്നില്ല.ഒടുവില് പടിയിറങ്ങുന്ന തിരുമേനിക്കരുകില് ഓടിയെത്തി ബ്രഹ്മദത്തന് ചോദിച്ചു:
"അങ്ങയും ഞങ്ങളെ കൈ വിടുകയാണോ?"
"അല്ല കുഞ്ഞേ" ഒന്ന് നിര്ത്തിയട്ട് തിരുമേനി ചോദിച്ചു:
"ഒരു കോഴി കൂവിയ ശബ്ദം കേട്ടായിരുന്നോ?"
"കോഴിയോ!! എന്ത് കോഴി?"
"അത് കാലന് കോഴിയാ" തിരുമേനിയുടെ ശബ്ദത്തില് അകാരണമായ ഭയം.
"ആദ്യം പല്ലി, പിന്നെ വിളക്ക്, ഇപ്പോഴിതാ കോഴിയും"
തിരുമേനിയുടെ പരസ്പര ബന്ധമില്ലാത്ത ജ്വല്പനങ്ങള് കേട്ട് ബ്രഹ്മദത്തന്റെ മനസിലും ഒരു ഭയം കുടിയേറി..
ഭീകരമായ എന്തോ ആപത്തിന്റെ മുന്നോടി പോലെ!!
"തിരുമേനി ഒന്ന് വിശദീകരിക്കാമോ?"
എന്താണ് സംഭവം എന്നറിയാനുള്ള ബ്രഹ്മദത്തന്റെ ആകാംക്ഷ.
"ബ്രഹ്മദത്തനെ ആശ്രയിച്ച് ഈ കുടുംബം മാത്രമാണോ ഉള്ളത്?" തിരുമേനിയുടെ ചോദ്യം.
"അല്ല, നിരവധി ജോലിക്കാരുടെ കുടുംബവും എന്നെ ആശ്രയിക്കുന്നുണ്ട്"
"ബ്രഹ്മദത്തന്റെ പതനം ഇവരെയും ബാധിക്കില്ലേ?"
"ബാധിക്കും"
ഇപ്പോള് ബ്രഹ്മദത്തനു ഒരു കാര്യം ഉറപ്പായി, തന്റെ പതനം അടുത്തിരിക്കുന്നു.മനസില് തികട്ടി വന്ന ദുഃഖം അടക്കി അയാള് തിരുമേനിയോട് ചോദിച്ചു:
"ഈ തകര്ച്ചയില് നിന്ന് കരയേറാന് ഒരു വഴിയുമില്ലേ?"
"ഉണ്ട്, രവിവര്മ്മ ശബരിമലയില് നടന്ന് പോകണം.മാത്രമല്ല അയ്യപ്പന്റെ ശക്തി സ്വയം മനസിലാക്കി ഭഗവാനോട് അപേക്ഷിക്കണം, മറ്റൊരു മാര്ഗ്ഗം ഞാന് കാണുന്നില്ല"
തിരുമേനി പറഞ്ഞ് നിര്ത്തി.
ബ്രഹ്മദത്തനു ആശ്വാസമായി, അപ്പോള് പരിഹാരമുണ്ട്.ഉദയനല്ലൂരില് നിന്ന് ശബരിമല വരെ നടന്ന് പോകണമെങ്കില് ഏഴ് പകല് യാത്രയേ ഉള്ളു.നടന്ന് പോയിട്ടില്ലെങ്കിലും വഴിയെ പറ്റി ഏകദേശ ധാരണയുമുണ്ട്.ഇനി ഒരാള് ഗുരുസ്വാമി ആയി വേണം, അതും പതിനെട്ട് പ്രാവശ്യമെങ്കിലും പടി കയറിയ വ്യക്തി.
അതിനു ആരുണ്ട്?
"ബ്രഹ്മാ, അതിനു ഞാന് മതി" വാമദേവന് നമ്പൂതിരിയുടെ മറുപടി.
താന് മനസില് കരുതിയത് പോലും മനസിലാക്കിയ തിരുമേനിയുടെ കഴിവിനെ കുറിച്ചോര്ത്ത് അത്ഭുതപ്പെട്ട് നിന്ന ബ്രഹ്മദത്തനോട് തിരുമേനി പറഞ്ഞു:
"നാളെ തന്നെ നമുക്ക് മലക്ക് പോകണം"
ഉടനെ തന്നെ മലക്ക് പോകണം എന്ന തിരുമേനിയുടെ വാക്കിന്റെ അര്ത്ഥം മനസിലാകാതെ നിന്ന ബ്രഹ്മദത്തനോട് അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു:
"രവിവര്മ്മ ശബരിമലയില് നടന്ന് പോയി ഭഗവാനെ കണ്ട് തൊഴുതാലേ ദുരിതങ്ങള് മാറുകയുള്ളു എന്ന് പറഞ്ഞത് മനസിലായോ?"
"മനസിലായി"
"ഇവിടുന്ന് മലക്ക് നടന്ന് പോകാന് എത്ര ദിവസം വേണമെന്ന് അറിയാമോ?"
"അറിയാം, ഏഴ് ദിവസം"
"അവിടെയാണ് ഉണ്ണി കുഴപ്പം"
ബ്രഹ്മദത്തനു ആകാംക്ഷയായി, അയാള് ചോദിച്ചു:
"എന്ത് കുഴപ്പം?"
"ഇന്ന് കൂട്ടി ഏഴ് നാളേക്കേ രവിവര്മ്മക്ക് ആയുസ്സുള്ളു"
അത് കേട്ടതും തനിക്ക് ചുറ്റുമുള്ള ഭൂമി കറങ്ങുന്നതായി ബ്രഹ്മദത്തനു തോന്നി..